صفر تا 3 ماهگي تا فاصله ای می بیند؟

احتمالا شما چند هفته اول زندگي نوزادتان را در بهت و ابهام هستيد. خب، او هم همين‌طور است! همه چيزهاي اطراف درنظر او مه‌آلود و تار هستند؛ اين موضوع به‌دليل آن است كه عصب بينايي، كه تصاوير را از چشم به مغز مي‌برد، هنوز تكامل كافي را پيدا نكرده و مانند بزرگسالان كار نمي‌كند. همچنين قدرت تشخيص رنگ‌ها براي نوزاد در اين سن خيلي كم است. او رنگ‌هاي مشابه مانند قرمز و نارنجي را يكي مي‌بيند ولي مي‌تواند سياه را از سفيد تشخيص دهد.

براي جلب نظر نوزادتان در اين سن مي‌توانيد از تصاويري كه الگوهاي متضاد سياه و سفيد دارند استفاده كنيد.  در اين زمان نوزاد نمي‌تواند روي اشيايي كه خيلي نزديك يا خيلي دور هستند تمركز كند. در نهايت به‌دليل آنكه ني‌ني كوچولوي شما هنوز كاملا ياد نگرفته كه عضلات 2 چشمش را براي تمركز بر يك شي هماهنگ كند، ممكن است گاهي‌اوقات يكي از چشم‌هايش با ديگري مطابقت نداشته باشد. نترسيد! هول هم نكنيد! فكر نكنيد چشم نوزادتان مشكلي دارد!

 اين موضوع تا 4 ماهگي خودبه‌خود برطرف مي‌شود. خوشبختانه يك منطقه وجود دارد كه كودك در اين سن، اشياي واقع در آن منطقه را واضح مي‌بيند: فاصله بين 20 تا 40 سانتي از خودش. يعني تقريبا همان فاصله‌اي كه وقتي نوزادتان را در آغوش مي‌گيريد يا به او شير مي‌دهيد با صورت شما دارد. وقتي شما او را در آغوش مي‌گيريد مي‌تواند اجزاي صورت شما را به وضوح ببيند. بهتر است يك آينه در تخت كوچك او آويزان كنيد تا بتواند صورت خودش را هم ببيند!

                                                                        ادامه دارد....